- νόμιμον
- νόμιμοςconformable to custommasc acc sgνόμιμοςconformable to customneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
νόμιμος — η, ο, θηλ. και ος (ΑΜ νόμιμος, ίμη, ον, Α θηλ. και ος) 1. αυτός που υπάρχει ή γίνεται κατά τους νομικούς θεσμούς, έννομος, σύμφωνος με τον νόμο (α. «νόμιμος γάμος» β. «νόμιμοι ἔρωτες», Γοργ.) 2. αυτός που τηρεί τους νόμους («νόμιμος καὶ κόσμιος» … Dictionary of Greek
ДОСИФЕЙ II НОТАРА — [греч. Ϫοσίθεος Νοταρᾶς] (31.05.1641, сел. Арахова (совр. Эксохи, ном Ахея, Греция) 7.02.1707, К поль), патриарх Иерусалимский (1669 1707). Жизнь Род. в семье торговца Николая Скарпета, утверждавшего свое происхождение от к польской фамилии… … Православная энциклопедия
възаконениѥ — ВЪЗАКОНЕНИ|Ѥ (8*), ˫А с. Установление, закон, правило: и си˫а [сны] ˫ако ст҃го д҃ха. въдъхновены оучать вѣровати. възаконѥни˫а си˫а ст҃ы˫а наричюще. (ἐνϑουσιασμούς!) КЕ XII, 287а; симъ дѣтелнымь взакѡнениѥмь. паки и словомь оутвердивъ МПр XIV,… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
възаконьныи — (2*) пр. Установленный, узаконенный: аще прилучитсѩ. ѡ(т)року безъчѩдьну сущу завѣщати. тверду быти того завѣту. хранѩщоу взаконьную чѩсть ѡч҃ю. (νόμιμον) КР 1284, 303в; възаконьна˫а средн. мн. в роли с.: и ˫ако нѣ(с) добро отѩти хлѣба ѡ(т) чадъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
незаконьныи — (2*) пр. Незаконный, беззаконный: вьсе ѹбо незаконьноѥ безаконьно вьсѧко. (μὴ νόμιμον) КЕ XII, 240б; но смѣшаемъ нѣкыи ч(с)ты˫а мл҃твы с проклѧтымъ молениемь идольскымь иже ставѧть лише трѧпезы кутииным. и законьнаго ѡбѣда. иже нарѣцаеть(с)… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
COMPROMISSUM — inter modos vitandi belli, necontroversiae in nervum erumpant, memoratur Politicis: spreta plerumque potentioribus via. Vide Conestagium, de Coniunct. Regnor. Castellae et Portugall. digna tamen, quam insistant aequi et pacis amantes Principes.… … Hofmann J. Lexicon universale
επίταγμα — ἐπιταγμα, τὸ (AM) [επιτάσσω] διαταγή, προσταγή, εντολή («καὶ ὀνομάσαι τὸ ὑπὸ τοῡ νόμου ἐπίταγμα νόμιμόν τε καὶ δίκαιον», Πλάτ.) μσν. ο φόρος που επιβάλλεται αρχ. 1. παράνομη απαίτηση («τυραννικὸν ἐπίταγμα», Πλάτ.) 2. αυθαίρετη, αυταρχική διαταγή… … Dictionary of Greek
συμβόλαιο — το / συμβόλαιον, ΝΑ νεοελλ. 1. (νομ.) α) έγγραφη συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων προσώπων πάνω σε μια έννομη σχέση β) δημόσιο έγγραφο, αποδεικτικό ή και συστατικό ορισμένης δικαιοπραξίας, το οποίο συντάσσεται από συμβολαιογράφο κατά την… … Dictionary of Greek